Een paar dagen geleden, dames en heren luisteraars, een paar dagen geleden ontving ik post waar ik al lang naar had uitgekeken, n.l. een machtiging van mijn zorgverzekeraar dat ik een bepaald medicijn vergoed krijg.
Dat zit zó: tegen mijn hartkwaal slik ik een medicijn, waar ik na een paar jaar bijwerkingen bij krijg. Ja ik weet het, een normaal mens heeft meteen bijwerkingen en die verdwijnen dan vaak geleidelijk, maar bij mij is het andersom. Geen punt, zei de cardioloog, dan stappen we over op een ander merk, en zowaar dat gaf me géén last. Tenminste niet in het begin, want na twee jaar ging dat ook opspelen. En zo hebben we al een paar keer met relatieve tevredenheid tussen die twee merken gewisseld.
Tótdat, totdat de gezamenlijke verzekeraars één van die middelen eigenlijk te duur vonden terwijl het andere merk in verreweg de meeste gevallen net zo goed is. Voortaan moeten mensen als ik voor dat duurdere ding een speciale machtiging van hun verzekeraar krijgen, op aanvraag van de specialist.
Míjn aanvraag was van januari, en ik heb maanden rondgelopen met die bijwerkingen, want ik kreeg maar geen antwoord van mijn verzekering. Nou vind ik het uitstekend dat die ziekenfondsen en andere verantwoordelijken proberen de kosten te drukken, en zo’n toestemmingssysteem lijkt me ook volkomen redelijk. Maar kan men in de behandeling van allerlei aanvragen nou geen voorrang geven aan dringende gevallen, zoals het mijne toch wel een beetje was? Of kan men anders niet meteen een voorlópige toestemming geven en die eventueel na een controleprocedure intrekken als blijkt dat ze ten onrechte is verleend? Als ik vermoedde, dat mijn verzekering de énige is die haar klanten trakteert op dit soort vertragingen, dan noemde ik haar naam, maar ik vrees dat het ruimer verbreid is. U zou dat trouwens kunnen melden bij klachtenbureau Signaal, vooruit doe eens wat.
Meer in het algemeen vind ik het zeer onrechtvaardig, dat verzekeraars en andere leveranciers van medische diensten en hulpmiddelen maar ook uitkeringsinstanties, woningbouwverenigingen e.d., dat die zich kunnen veroorloven om veel te laat te zijn met de levering van beloofde artikelen en activiteiten. Terwijl wij consumenten al gauw een boete en bedreigingen met de deurwaarder op ons dak krijgen als we even over tijd zijn met onze huur, premie of andere betaling. Ik pleit daarom voor wettelijk voorgeschreven twéézijdige boetebepalingen, voor de koper maar dan tegelijk ook voor de vérkoper.
Eén prachtig detail van die machtigingsbrief wil ik u tenslotte niet onthouden. De machtiging is n.l. afgegeven per 19 maart, maar volgens de tekst géldt ze al vanaf 3 januari 2007! Ik mag dus kennelijk mijn maag laten leegpompen en met terugwerkende kracht voor bijna drie maanden van dat medicijn verorberen.
Dat is toch ongeveer net zo gek als dat geval met Lange Tinus uit mijn geboortedorp, die overleed terwijl hij aan het wachten was op zijn nieuwe kunstgebit. Na een paar keer passen zou de tandarts nog een kleinigheidje bijvijlen en dan liet hij het bezorgen, maar helaas dat laatste was ie glad vergeten. Toen de loopjongen dan eindelijk op de fiets met het pakketje bij huize Tinus aankwam, vond hij daar niemand thuis en de gordijnen waren allemaal dicht. Het bleek de dag van de begrafenis te zijn. Hij besloot om naar het kerkhof te gaan, waar hij vriendelijk werd verwelkomd en uitgenodigd voor een restant broodjes en koffie. Lange Tinus echter werd toch maar niet postuum voorzien van andere tanden. De nabestaanden hebben de gloednieuwe prothese geschonken aan het plaatselijke, door katholieke nonnen beheerde bejaardentehuis. Ach, soms profiteert er toch nog wel iemand van een verder onaanvaardbare vertraging.
© 2024 Toon van der AA
