Als stadsomroep Salto een radiogids uitgaf, dan zou de titel van deze column vast heel wat extra luisteraars trekken. Maar gelukkig heb ik in elk geval úw gespannen aandacht, dus ik kan het over serieuze problemen hebben.

In onze maatschappij bestaan er hulpinstanties op allerlei gebied. Wie problemen heeft met geld kan een lening aangaan, een casino bezoeken, of naar de sociale dienst gaan, eventueel in die volgorde. Ook voor huishoudelijke of technische problemen zit je na wat gezoek wel bij de juiste instantie, en bij gezondheidsperikelen wijzen huisarts of eerste hulp zonodig door.

Anders ligt dat bij seksuele problemen. Ik heb eens ervaringen van wat mensen naast elkaar gezet en ontdekte, dat er slechts drie soorten seksuele zorgen zijn waarvoor enigszins gespecialiseerde hulp bestaat.

De eerste gaat om puur lichamelijk falen, voorzover dat ooit puur is dan. Ben je impotent of frigide of kom je te vroeg klaar, dan geeft de huisarts je na een gesprekje van wel tien minuten een portie viagra of een verwijzing naar de seksuoloog. Laatstgenoemde vraagt je het hemd van het lijf, en dan krijg je medicatie of oefentherapie, al ken ik een geval waarbij dat laatste neerkwam op het advies om zoveel mogelijk te copuleren.

De tweede soort betreft seksuele afwijkingen. U weet wel, vroeger zaten homoseksualiteit en zelfbevrediging daar bij, maar tegenwoordig moet je pedofiel, verkrachter, belager of zoiets zijn om door speciale instanties geholpen te worden, al of niet via de rechter.

De derde soort problemen zijn relatieproblemen. Tal van seksuologen, psychologen, psychiaters e.d. nemen graag stellen in behandeling, hetero of homo. We hebben hier het gebied van het louter lichamelijke verlaten, en terecht, want het gaat bij stelletjes doorgaans niet alleen om het neuken of zelfs helemáál niet om neuken maar om de liefdesverhouding.

Prachtig allemaal, maar dit laat het enorme terrein van de eenzaamheid braak. Wie gewoon graag een partner zou willen hebben om zich tegenaan te vleien, die kan nauwelijks bij een hulpinstantie terecht.

In sommige culturen binnen of buiten Nederland zorgen je ouders voor een huwelijkspartner, en dat kan goed of slecht uitpakken. Of je vangt in de loop van je jonge leven wat tips op van je vrienden en familie of van de straat, tips over versieren en verleiden. Maar als je volwassen bent geworden en niet geslaagd bent in dat versieren en verleiden, dan kun je het schudden. Je bent dan vrijwel helemaal aangewezen op de commerciële bemiddelingsbureaus, vaak via internet. Die geven je voor je goeie geld niet veel meer dan een aantal namen en adressen, en als je daarbij wat geadviseerd en begeleid wilt worden kost je dat heel wat extra. In beide gevallen moet je niet te verlegen of te onhandig zijn om van die mogelijkheden gebruik te maken, maar dat is nou juist het obstakel waarom veel mensen die bemiddeling nodig hebben. Dat geldt zéker voor mensen met psychiatrische of psychosociale problemen, en dáárvan lopen er weer meer rond dan er zijn geregistreerd. Een grote instelling voor geestelijke gezondheidszorg in Amsterdam geeft wel relatiecursussen maar dan alleen voor paren, godbetert. En een gerenommeerde instantie voor seksuologie heeft bijvoorbeeld geen enkele weet van de kwaliteit van allerlei bemiddelaars in de krant op of internet, en blijft maar naar geslachtsorganen staren. Een behoorlijk liefdeleven heeft blijkbaar de minste belangstelling bij dié hulpverlening die zich er het mééste aan gelegen zou moeten laten liggen.

En nu ga ik zelf lekker liggen, met een lekker plaatje erbij.

Muziek:

Van de plaat Tadeusz Baird enz.  SPOOR 11, de eerste van Cziery sonety milosne;

duurt 3’56”, dus gerust wegdraaien.

Aanbevolen afkondiging:

“Dit was dan het lekkere plaatje dat de columnist bedoelde. We hoorden een liefdesgedicht van William Shakespeare, maar dan in het Pools voor bariton en orkest.

De titel van het lied is ‘Oh, leer te lezen wat stille liefde heeft geschreven’ , en in het Pools is het niet uit te spreken [ Dini, als je wilt: ], zal ik het even proberen? Spórjrz, co tu ciche serce wypisalo.”

© 2024 Toon van der AA