Prostitutie is prima

Dat seks gezond is, luisteraars, dat zullen we langzamerhand allemaal wel met elkaar eens zijn. Gezond voor het lichaam en voor de geest.

Je zou daarom denken, dat autoriteiten seks wel zullen aanbevelen en bevorderen, en zeker zieke en gehandicapte medeburgers op dit terrein met faciliteiten terwille zullen zijn. Bijvoorbeeld met goed geregelde prostitutie.

Het tegendeel lijkt het geval. Goedwillende verplegenden en verzorgenden helpen informeel wel eens een handje, letterlijk, en een enkele instelling huurt wel eens sekswerksters in, maar in het algemeen voeren althans bestuurlijke autoriteiten eerder een antiseks- en in elk geval een antiprostitutiebeleid. Een enge trend, die uit het verpreutsende Scandinavië is komen afzakken.

Er zijn verschillende redenen waarom je een prostitué(e) in de arm zou willen nemen. Bijvoorbeeld als je je niet aan een bepaalde partner wilt binden en de voorkeur geeft aan meer afstandelijke erotiek. Dat mag u gerust onromantisch of onnatuurlijk vinden, maar dat is geen argument om het te verbieden of te bemoeilijken. Een andere reden kan zijn, dat u een keer seks wilt bedrijven met iemand die veel ouder of jonger is dan uw bestaande partner of op een andere manier sterk van hem of haar verschilt. Verder zijn er bijzondere wensen, waaraan een partner soms niet kan voldoen maar een betaalde kracht wél, zoals sm of vreemdsoortige toneelstukjes. Iets dat u uw eigen partner toch ook niet zou misgunnen? Voor sommige dingen voelt u misschien ook een gêne die niet optreedt als u ervoor kunt betalen. Tenslotte zijn er nog lichamelijke of geestelijke belemmeringen als gevolg van ziekte of invaliditeit, waarmee u uw partner niet wilt belasten. Voldoende goede redenen dus om af en toe voor seks te willen betalen.

Onze autoriteiten lijken ons de bevrediging van erotische behoeften buiten partnerrelaties echter te willen ontzeggen, met paternalistische praat over de waardigheid van het menselijke lichaam, of telkens weer dezelfde verhalen over misstanden in de prostitutie.

Die misstanden hadden ze zelf uiteraard allang kunnen wegwerken door voldoende investering in de bestrijding ervan, en door het opzetten of helpen opzetten van goed  gereguleerde en gecontroleerde seksgelegenheden, zeg maar nacht-activiteiten-centra. En die waardigheid van het menselijke lichaam houdt ook in, dat u en ik er op onze manier betaalde diensten mee mogen aanbieden, zoals ieder ander haar of zijn lichaam gebruikt voor werk.

Een alternatief of aanvulling voor de prostitutie als betaald werk zou de inzet van vrijwilligers kunnen zijn, zoals die al anderszins gebeurt voor mensen met belemmeringen. Je zou van al die liberale politici in onze zoek-het-maar-uit-maatschappij, pardon participatiemaatschappij, je zou van hen verwachten dat ze onmiddellijk op die mogelijkheid springen als een bok op de geit. En als ú erover uitgelachen bent, kunt u zèlf eens nadenken over burgerinitiatieven op dit terrein. Dat geldt ook voor clubs als de NVSH en Cliëntenbelang Amsterdam. Help elkaar met veilig, vrijwillig en bevredigend vrijen, en verder geen geouwehoer!

Muziek na column:

CD met Ravel, eerste nummer (SPOOR 1): Boléro; duurt eindeloos (14’21”), dus tijdig wegdraaien.

Aanbevolen afkondiging:

“Dit was het begin van het beroemde stuk van de Franse componist Maurice Ravel [uitspr.: moriés ravèl], de Boléro. Ravel leefde van 1875 tot 1937, en de Boléro is balletmuziek uit 1928, en wordt door velen ervaren als seksueel opwindend. Dus ook bij prostitutie bruikbaar, zou je zeggen.”


© 2024 Toon van der AA