Lang geleden kwam ik eens een bevriend stel tegen, dat me giechelend een folder in mijn handen stopte. Is dit iets voor jou, hihihi? Het bleek  een folder te zijn over incontinentiemateriaal, zeg maar volwassenenluiers. Ik kon er niet erg om lachen, gedeeltelijk doordat ik bijgelovig bang was om het dan zelf te zullen krijgen. Ik heb toen dus niet gelachen, maar evengoed liep ik begin dit jaar een blaasontsteking op, met hevige incontinentie. Urine-incontinentie welteverstaan, want er bestaat ook ontlastingsincontinentie.

Die natte ramp die bestaat in verschillende vormen en gradaties. Bijvoorbeeld plotselinge aandrang met veel plas, soms nog net in de pot maar soms ook ervóór. Of om de paar minuten hevige aandrang die niets of maar een paar druppeltjes oplevert, uiteindelijk ook met een schrijnende pijn, en dat de hele dag door, werkelijk gekmakend. Gelukkig was mijn ontsteking goed te verhelpen met antibiotica, oooh wat een opluchting! Helaas komt het af en toe in gematigde vorm bij me terug, ik ben dus min of meer permanent incontinent. Dat is dus iets anders dan incontinent permanent, want dan hebt u gewoon een kapsel dat lekt.

Als kind heb ik een tijdje aan bedplassen gedaan, tja je moet toch wát hè. Dus op mijn matras lag onder het laken een zeiltje. Gelukkig hoefde ik in de klas niet steeds een plasminuut aan de juf of meester te vragen, laat staan lopende toestemming hebben om te allen tijde weg te rennen. Want dan kun je behoorlijk gepest worden. Ik denk dat noodplassen bij pestkoppen wel bovenaan stond, samen met stotteren, daarna aambeien, scheelzien, dikke bril  of rood haar. Met dat rode haar is het inmiddels helemaal goed gekomen, dus er is hoop voor alle nattebroekers.

Intussen vormen incontinentie en plassen in het algemeen nog wel een taboe-onderwerp, waarover je zelden of nooit  bijvoorbeeld een columnist hoort.  Ik heb zelfs even overwogen om in deze column een minuut stilte in te lassen, zodat u thuis bij de thee even naar hartelust kunt schateren over mijn zielige gezeik, foei toch! Nou ja, u had ook een plaspauze kunnen nemen uiteraard.

Taboe of niet, urine is in het verleden een nuttige vloeistof gebleken. Zwangere vrouwen leverden ze in ten behoeve van de farmaceutische industrie, of  misschien gebeurt dat vandaag nog steeds. Grote hoeveelheden mannen- en stierenpis zijn gebruikt bij de bewerking van textiel, ik meen wol. En urine schijnt goed te helpen tegen kwallenbeten. Ik snap dan ook niet dat strandpaviljoens  het in het seizoen niet per flesje aanbieden aan onfortuinlijke badgasten, gewoon uit het schap naast de frisdranken.

Nu hebben we het nog niet gehad over wildplassers, maar die asociale vrije jongens moeten niet door aandacht gestimuleerd worden. Wel wil ik eindigen met een tip voor een ándere categorie probleemplassers, namelijk mannen die ook met de beste wil niet recht in de pot kunnen mikken en toch per se staande willen urineren. Welnu heren, plas eerst in een  jampotje, goed dichtbij houden, en giet dat vervolgens leeg in de pot. Wel eerst de jam eruit opeten hè!

Muziek voor Michiel:

Richard Strauss, SPOOR1, Parade-Marsch enz.; duurt 3’15”, dus geheel of gedeeltelijk draaien. Allemaal toeters, niet hartstikke zacht maar ook niet keihard.

Mogelijke afkondiging door Jeannine:

“Dit was een stuk van de Duitse componist Richard Strauss, nee geen familie van Johann, die leefde van 1864 tot 1949.  Het is gemaakt voor militairen te paard en het is pure blaasmuziek, dus het sluit mooi aan op de column. Op de wc klinkt het vast heel goed.”

© 2024 Toon van der AA