De laatste weken is mij opgevallen, dat iedereen het heeft over het wereldkampioenschap voetbal, terwijl het in feite toch een wereldkampioenschap voetbal voor mánnen is, maar dat wordt er nooit bij gezegd. De helft van de mensheid wordt hiermee onzichtbaar gemaakt, de eigenlijke originele mens is kennelijk die met die ballen.

De uitdrukking ‘met ballen’ staat voor stoere mannelijkheid. Dat kan dan echter niet de voetbal betreffen, want die is rond en een testikel is eivormig, of zeg maar zoiets als een rugbybal –  dat is dus pas een mannelijke sport, stelletje mietjes daar in Zuid-Afrika!

Het begint al op vroege leeftijd, als we onze ouders vragen naar het verschil tussen jongetjes en meisjes. We konden onze speelkameraadjes al wel op uiterlijk in beide geslachten onderverdelen, en mijn generatie speelde niet eens met het andere geslacht, maar ons jonge verstandje was al op zoek naar meer essentiële kenmerken. Het ouderlijk antwoord was, en ik vrees is nog steeds, dat een jongen een pikje heeft of balletjes en een meisje niet. Ik heb nog nooit gehoord van opvoeders die zeggen dat een meisje een holletje heeft en een jongetje niet, of dat zij over een aantal jaren een paar prachtige prammen krijgt en jij niet.

In tal van zo niet in alle culturen worden de penis en/of de testikels dan ook vereerd als symbool van kracht en vruchtbaarheid –  hetzij in kunstvormen die ze uitbundig tentoonstellen, hetzij doordat ze angstvallig verborgen blijven, achter een waas van geheimzinnigheid en zondigheid die hun potentieel  alleen maar benadrukken. De bal is heilig.

Maar hebt u die masculiene sportartikeltjes wel eens goed bekeken? Twee magere bobbeltjes  in een bungelend gerimpeld zakje met hier en daar een haartje, naast een gammel paaltje waaraan je de meeste tijd geen lamme geit kunt vastbinden, zou je daar nou écht een schoonheidswedstrijd mee beginnen? Het gemiddelde paar gehaktballen oogt een stuk gaver.

En verder is de constructie van het ding ook nogal krakkemikkig. Om oververhitting en bederf van zaad te voorkomen, heeft de evolutie of heeft het opperwezen ze buiten het lichaam in de koelwind moeten ophangen. Van de evolutie kun je dan  nog zeggen dat die nooit klaar is, maar waarom heeft de Schepper zo´n prutswerk afgeleverd?

Elke man is zich in verschillende gradaties van angst bewust van de kwetsbaarheid van zijn gevalletje. Zelfs totaalnaaktlopers houden er af en toe hun hand voor wat ze niet doen bij hun neus of oren; gewone mannetjes zoals ik hebben bijna altijd een degelijke onderbroek aan; en veel sportlieden beschermen hun kruis met een suspensoir.

Een populair thema in de psychologie en de psychiatrie is de castratieangst. Weinig mannen hebben geloof ik angstfantasieën over de handeling van de castratie zelf al is die gruwelijk genoeg. Maar voor velen is het gecastreerd zíjn een schrikbeeld, het verlies van mannelijkheid. Allerlei bezwerende grappen worden er dus over gemaakt, en de mythe dat je er ook als volwassene nog een hoge vrouwenstem van krijgt, die mythe is onuitroeibaar. Tegen verlies van mannelijkheid verzetten de meeste mannen zich wanhopig door tegen vanalles aan te trappen zelfs tegen ballen. Zielig hè, daar in Zuid-Afrika?!

Ik verheug me al op het wereldkampioenschap voetbal voor vrouwen. Als vaginasymbool kan het doel blijven dienen, en daarnaast zou ik twee grote zachte halve bollen in het veld wel mooi vinden.

Muziek:

Van de plaat met Symfonie Fantastique SPOOR 2, Un bal; duurt 6’10”, dus lustig wegdraaien.

Aanbevolen afkondigingstekst:

“We hoorden zojuist het onderdeel Een Bal uit de Symphonie Fantastique van de Franse componist Hector Berlioz, die leefde in de negentiende eeuw. Het betreft dan hier geen voetbal, maar een bal als dans-evenement.”

[uitspraak: sèèmfonie fantastiek, ektòòr berlióós]

© 2025 Toon van der AA