Deze webstek is een product van frustratie, onbescheidenheid en vriendschap.
De eerste twee zijn van mij: het frustreerde mij, dat enerzijds ik zo onhandig ben met sociale media en dat anderzijds kranten niet al mijn ingezonden stukjes kunnen of willen plaatsen (waarvoor alle begrip); daardoor kon ik onvoldoende meedoen aan het publieke debat, vond ik. En ik ben zo onbescheiden om te denken dat ik aan dat laatste een zinvolle bijdrage kan leveren, tegen aanvaardbare maatschappelijke kosten (opzet en onderhoud van dit stukje digitechniek).
De vriendschap komt van Pleun en de mensen uit mijn vriend(inn)enkring die zij om zich heen heeft verzameld om dit privéplatformpje te organiseren en financieren. Ik ben hen daar innig dankbaar voor.
De inhoud van deze stek is als volgt:
- RS-columns: columns die ik vanaf 2006 heb mogen schrijven en uitspreken voor Radio Signaal, het wekelijkse programma (onder de gesubsidieerde vleugels van stadsomroep Salto) over gezondheidszorg en aanverwanten in Amsterdam en omgeving. Met de suggestie van een paar mensen “bundel die eens” is het idee van een eigen webstek al wel eens bij me neergelegd, totdat dan Pleun tot daden overging. Alleen al om hun aantal (nadert de 150) verdienen zij een eigen hoofdje.
- Andere columns, wegens hun geringe aantal (voorlopig?) opeen geschept onder één hoofdje. Ze stonden in het voormalige blad Bolwerk van de cliëntenraad van de psychiatrische instelling Arkin (waarvan ik een aantal jaren lid geweest ben), verder in het blad, tegenwoordig webstek Deviant (over psychiatrie en maatschappij), en dergelijke.
- Opiniërende stukken en stukjes. Zeg maar een allegaartje van wat ik niet kwijt kon aan kranten en bladen maar waar u eh, eh, misschien toch wat mee kunt.
- Verhalen en verhaaltjes. Een lastige categorie, omdat mijn onbescheidenheid me hier in de steek laat en ik niet denk veel bij te kunnen en hoeven dragen aan de, ahum, wereldlitteratuur. Maar leuk voor mijn intimi, deze pagina’s uit personeelsbladen en zo.
- Varia. Kon niet onder een der bovenstaande.
Aldus hoop ik een klein erfenisje na te laten voor, nou ja zie maar voor wie, maar gelezen worden dus een beetje onsterfelijk zijn nog enkele jaren na mijn dood. Dat is ook wel een motiefje voor dit product; ik wilde dat niet zeggen onder het plechtige begin hierboven, maar ik wil het wél zeggen om anderen eventueel over de drempel van een soortgelijk initiatief te helpen.
© 2024 Toon van der AA